Hep İyiler Kazanır Şiiri - Mecit Aktürk

Zâlim zulmü "meziyet", kötülüğü "kâr" sanır
Gerçekte -er ya da geç- hep iyiler kazanır!

***

Her yerde bir nizam var, niyetleri sezen var
Tesadüf olur mu hiç? Her harfi bir yazan var
Kurulan tuzakları hem gören, hem bozan var.
.....Gâfil, güçlü olanı her zaman haklı sanır
.....Kim ne ederse etsin; hep iyiler kazanır.

İnsanoğlu bilemez, "hayır, hikmet, şer" nedir
Münkir şirke düşer de hâlâ sorar "kir nedir?"
Gâyeden bîhaberdir bilmez ki mahşer nedir.
.....Tefekkür ehli fânî etmez çileye hayret
.....Sabreden için her dert günahlara keffâret.

"Kâr" ne bilen beşerde olsa miskal misli ar
Rabb’ine isyan ile etmez hatada ısrar
Bazen yanlış yapsa da onun da çaresi var;
....Yaradan'a el açan kalmaz dünyada naçar
....Bir kapıyı kapatan başka bir kapı açar

Akıl en büyük nimet en değerli sermaye
Yaradana kul olmak! Bu olmalı tek gâye!
Îmân ile son nefes! Budur en güzel pâye.
.....Gerisi hep hikâye; böyle diyor her mezar
.....Bir gün bir taş üstünde senin de adın yazar!

"Eşref-i mahluk" deyip, görev vermiş ins'e Hakk
Okumayı bilene kâinat yaprak yaprak
Zirvelere çıksan da gireceğin yer toprak!
....Dön de bir takvime bak! Ömür kısa, vakit dar!
....Azrâil ne şah tanır, ne kral ne hükümdar

Tamah etme fazlaya kanaatte huzur bul
Gel ârif meclisine hakikat ile yoğrul!
Dünyanın çilesini sırtından atıp doğrul!
.....Sanma ki bu âlemde bakî olan bir kul var
.....Bu meydandan mahşere gidilecek tek yol var.