Hep giderler Şiiri - Fazlı Malak

Hep giderler,
kalanlar düşünsün diye...
solmuş görürsün toprağın üzerin de,
ayrılığın adına konmuş,
değersiz anıları...
Hep giderler,
umutsuzca beklesin diye...
sonra düşler de kaybolursun,
zamanın unuttuğu,
oyuncak bebekleri...
Hep giderler,
resimler de hatırlanmak için...
elde mendil son göz yaşın da,
sende gidersin,
salıncakta sallanan o çocuk,
sonra o da gider...