Hep Ertelenmiş Bir Şiirdi İçimde Aşk

Hep ertelenmiş bir şiirdi içimde aşk
Mutlu günlerimi atlatmayı beceremezdim bir türlü
Ayrılığı anlatan tek bir hece bile yokken yazdıklarımda
Her gece göğsümün üzerinde gezinirdi hüznün elleri

Evcilleştirilmiş acılarım vardı benim
Küçük bir yaraya değen tuz zerreciği gibi dayanılır.
Öyle zordu ki
Acıyı sahiplenişime sıradan bahaneler uydurmak.

Bakir kelimelerin ardına sığınıp
Yüzüne tükürüyorum şimdi aşklarımın
Ne söylesem eksik kalıyor
Nereye gitsem uzuyor yollarım sürekli...

Kızma ne olur bana
Kitap harfleriyle konuşmayı beceremiyorum artık
Ağzımı bıçak açmadığı zamanlarda
En çok kendimle dertleşiyorum
Kendimi bırakıp gittiğim yollar sana varmıyor
Eksik kalıyor kendimden çaldığım zamanlar

Hep ertelenmiş bir şiirdi içimde aşk
Anlatmayı beceremezdim bir türlü
Seninleyken sensiz olmanın kederini...

2006

www.melihcoskun.com
www.blogcu.com/melihcoskun