Daha ne duruyorsun gün ilerliyor yana yana
Karınca kendi macerasında bir an bile durmuyor
Ağaç suskunluğunun içinde dinlenmiyor hiç
daha ne duruyorsun bir yıldırım kahkahası,bir fırtına çığlığı kadar zaman içinde
ne duruyorsun bu rüzgar birden bire susacak
Kamışlar şarkılarını bırakacaklar o susuşla, bulutlar kalakalacak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla