ilk duruşunu seversin,gülüşünü bakışını
hatta hiç görmediğin gözlerini..
sonra konuştukça sözlerini
mimiklerini..
daha sonra sana gelişlerini
küçük sürprizlerini
sıcaklığını
yoldaşlığını seversin..
her buluşmanızda ki
heyecanını
sana ayırdığı vakitleri
verdiği değeri
sana dair hiç bir şeyi unutmamasını
sevgisinde ki çoşkuyu
samimiyetini
içtenliğini seversin..
uzaktayken özleyişlerini
buram buram hasretini
kıskançlığını
gelmek için fırsatlar kolladığını
sevildiğini bilmeyi
şımartılmayı seversin..
seversin seversin de yetmez ki
hep bi açlık hissedersin
sahip olmayı, sahiplenmeyi istersin
sadece senin olmasını
bencilliği tercih edersin..
sonra bı bakmışsın yetmez dediklerinin
hiçbiri kalmamış
uçup gitmiş
avuçlarından..
geriye sadece pişmanlıklar
ve keşkeler kalmış..
ve anlarsın ki sana verilenle yetinmeyi bileceksin
daha fazlasını istemek
hepsinin yok olması demekmiş...
Gülseven AKSOY____14.03.2015__13.13
Gülseven AksoyKayıt Tarihi : 14.3.2015 13:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!