Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Oyuncak atımla yarışıyorum kayan yıldızlarla
Saklambaç oynuyorum güneşle ay etrafında
Bende kanat çırpıyorum uzaklara göçmen kuşlarla
Gökyüzü benim, sınırı yok çocukluğumun semalarda
Ben hep çocuk kalmak isterim bana ne
***
Biraz olsun 'çocuk kalmadan' yazılamazdı böyle güzel,kutluyorum güzelliği .Sevgilerle...(+10)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta