Hep Çocuk Kalır Bir Yanın

avunursun küçük adımlı
çocuk yanınla
avunabildiğin kadar

eski bir eşyaya dokunursun
parmak ucunla
anlatırsın öykünü
anlatabildiğin kadar

yürürken ağır aksak
koşar içinden
hep çocuk kalan yanın
körpe henüz
çarpık bacakların
ve kahramansın kalabalıkta
olabildiğin kadar

umulmadık zamanda yaslanırsın omuzuna
hep çocuk kalan yanına
ağlarsın arkasında
ağlayabildiğin kadar

Güler Tunalı Eren
01.03.2016 İst