Hep Büyüyeceksin Şiiri - Abdurrahman Özd ...

Büyüdüm diyorsun ya bazen bana
Büyüdün elbette yavrum
Ama büyüyeceksin
Daha çook büyüyeceksin.

Biliyorum diyorsun ya bazen bana
Biliyorsun elbette yavrum
Ama bileceksin
Daha çook bileceksin.

Seviyorsun ya,
Hissediyorum seni, sevgimin sevgisini.
Ama seveceksin yavrum
Daha çook seveceksin.

Özlüyorsun ya,
Anlıyorum inan Özge’min özlemini.
Ama özleyeceksin yavrum
Daha çook özleyeceksin.

Ağlıyorsun ya,
Bazen gözyaşı dökülüyor yanağına
Bazen kan damlıyor yüreğine
Ama ağlayacaksın yavrum
Daha çook ağlayacaksın.

Gülüyorsun ya bazen
Kâh gözlerinin içinden, kâh – i gönülden
Güleceksin yavrum
Daha çook güleceksin.
Yanıyor ya bazen gönlün
Yanacak yavrum
Daha çook yanacaksın.

Piştim sanırsın ya bazen kendini
Pişeceksin yavrum
Daha çook pişeceksin.

Daha ben büyümemişken
yaşamadıklarıma göre,
Daha ben cahilken
bilmediklerime göre,
Daha ben sevmemişken her şeyi
sevemediklerime göre,
Daha ben özleyemiyorken
özlem duymadıklarıma göre,
Ağlayacak ve gülecek
bir şeyler bulabiliyorsam
bu yaşımda bile,
Yanıyorsa gönlüm hâlâ daha
bunca yıl yanmasına rağmen,
Ve pişiyorsam bugün bile,
daha çiğim demek ki!

Pişen ekmeği insan bile alırken fırından,
pişen insanı Allah almaz mı dünyadan?

3. 12. 2002 – Salı / Saat:12.30