Hep Böyle Mi(E) Şiiri - Engin Ergen

Yarınlar olmuyor güneş hiç doğmayacakmış gibi
Kapkara bir gece var önümde umutlara karışmış
Ya doğmazsa güneş; ya sabahlar hiç olmazsa
Hep böyle mi dönecek dünya

Hop oturup hop kalkıyor yüreğim yerinde
Durmuyor bir an olsun uslu çocuklar gibi
Nasıl; ne biçime sokmalıyım beni anlaması için
Hep böyle mi yaşanacak dünya

Hangi geceme doğmadı, ışığım olmadı ki gözlerin
Daha bir saat bile olmadı sesin kulağımdan ayrılalı
Ama neden; niçin bu kadar özlem dolusun sen
Hep böyle mi sevilecek dünya

Tüm duyguların kendine has bir tadı varmış
Her duyguyu içimde sindirdim de bir tanem
Bir sensizliği,hasretini sırtıma yüklemeni sindiremedim
Hep böyle mi anılacak dünya

Oysa; hep bir adım, bir nefes kadar yakındın bana
Sen çağırdın ben gelemedim, ben istedim nasip olmadı
Şimdi açıldı kapılar ardına kadar, iş yarınlara kaldı
Hep böyle mi özletecek dünya

Bir gelişim olacak dertlere zincir vurmuş ve hür
Dönüşümü sen bile tahmin edemezsin, etme zaten
Ne gözyaşları ile ıslansın sokaklar nede sen; yapma
Hep böyle mi ağlatacak dünya

Sen bende ben, benliğimde ise sevgilerin en yücesi
Yüzümde ki tebessüm yüreğimde ki ateşsin
Bırak bu çaresizlik bir gece daha beklesin
Hep böyle mi güldürecek dünya