Hep Böyle Gönlümden Kahırla Gitme

Her ıslık çalınca ıslak geceden
Varıp deryalara dalıp da gitme
Ardına düşerken bir pencereden
Gönlüme gizlerin salıp da gitme

Bir bakışın her bakışın dengidir
Kahrolduğum gözlerinin rengidir
Sanki ömrün şu ömrümün kendidir
Ömrümü ömrümden alıp da gitme

Gözlerinden yeşil bir cennet akar
Cennetin yeşili canımı yakar
Zaten hep bahtıma ayrılık çıkar
Bir de sen ayrılık olup da gitme

Sen ki benim özlediğim o yarsın
Huzur bulup barındığım diyarsın
Bülbülleyin feryadımı duyarsın
Gül gibi bahçemden solup da gitme

Sensizlik ömrümün bitmeyen ahı
Gel de şu gönlümün ol ulu şahı
Karanlık mazimin beyaz günahı
Şu garip gönlümde kalıp da gitme