Görev bitmiş,
Dağları boşaltıyoruz.
Vadilere inen ırmaklar misali.
Yollar ırak kıvrım kıvrım,
düşünmek için nehir dinginliğinde.
Senin şehrinin sınırlarına geldim.
Geride bıraktığım dağlar,
Üst üste binmiş önüm sıra yükselir.
Bulutlar mavi,bulutlar kara,bulutlar beyaz,
Sardı şehrini bir uçtan diğerine.
Üşüdüm,yalnızdım.
Önce ellerimi,sonra kollarımı uzattım.
Sonsuz bir karanlık.
Hep boşluk,hep boşluk.
Kayıt Tarihi : 24.12.2020 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Anılarınızın heybeler dolusu olduğu bir yerden yıllarca ayrı kalıp yeniden kavuştuğunuzda,birilerini yanınızda göremeyince yüreğinizdeki boşluğu bir düşünün,o an yağmurlar eşlik eder göz pınarlarınıza.
Boşluk da sonsuz
TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (1)