Hep bir yarış Şiiri - Erdem Bağcı

doğduğumda start almışım....
farkında olmadan....
bende katılmışım bu yarışa...
çok geç olmadan....

apalarken yarışmışım akranlarımla....
sonra sokaklarda başladı....
soğukkuyu ayakkabılarımla....
ben koştum kazandım onlar alkışladı....
hala koşuyorum yorulmadan....

sonra okul yılları....
katagori çoğaldı tabi rakiplerimde....
bir bir atladım sınıfları....
hep vardım oldum takiplerinde....
hiç bir zaman fikrim sorulmadan....

ortaokul lise ve üniversite....
derken askerlik geldi çattı....
zamanla düştü bendeki kapasite....
akıl bu ya defteri kitabı kaldırıp attı...
evlendim daha kalkıp doğrulmadan....

bambaşka bir yarışın içine girdim....
sanki olimpiyatlardayım....
pentatlon dekatlon uzun atlama delirdim...
hiç dinlenemedim biraz rahatlayım....
yarıştan yarışa koştum daha terim soğumadan....

bir iki derken üçüncü çocuk....
artık ne durabilirim nede soluk alabilirim....
ne cepte para var ne sırta gocuk...
sıra gelmez ki nasıl alabilirim...
gecede çalıştım yatmadan uyumadan....

maddiyat olarak zamanla rahatladım....
bu seferde ev araba tatil yarışı başladı...
çocukları en iyi okullarda okutmayı atladım....
geçen zaman ömrümden epeyce tıraşladı....
yatağa girer oldum soyunmadan....

anladım ki sonunda mezarda bitecek bu yarış....
bilmiyorum orada da var mı....
iki ucu bir araya getiremedim açık hep bir karış....
hesapta edemedim kar mı zarar mı....
duracağımda yok toprak gözümü doyurmadan....