Hep Bir Işık Vardı Şiiri - Melih Coşkun

Hep bir ışık vardı o tünelin sonunda.
Bir yol vardı ömrümüz boyu uzanan
Bitecek bir gün derken hep bizi tüketen

Umut hiç eksilmezdi içimizde
Katık yapıp ekmeğimize kattığımız akşamlarda
Olmasa da yanımızda
Olmasını umut ettiğimiz bir gülümseyiş vardı hep

Hep bir ağızdan söyleşir
Türküler söylerdik hep bir ağızdan
Sürgün olsak da severdik yaşamayı
Aç kalsak ta kaybetmezdik
Yarınlara olan inancımızı

En kötüsünü görmüştük
Vurgunların, talanların
Kıtlıklardan, kıranlardan geçmişti yolumuz
Ama yine de bir ışık vardı tünelin sonunda
Kendimiz tükensek de
İçimizde hiç tükenmeyen umudumuz vardı.

Bütün baharlar yakındı bize
Soğuktan titreyen ellerimize rağmen
Her şeye rağmen yaşamaya değerdi gelecek.
Filizlenecekti elbet
Yüreğimizde aşkın en güzel çiçekleri
Yani yakındı
Ateşler yakıp dostluk bahçelerinde
Etrafında tekrar türküler söyleyeceğimiz günler

Hiçbiri olmayacak olsa bile
Ne kadar güzeldi bir bilsen
Düş kurabilmek…

www.melihcoskun.com
www.blogcu.com/melihcoskun