Hep bir boşluğa soyunur gözlerim
Hep bir yalnızlığa..!
Sana..!
Düşer düşlerim bir,bir ayrılığa
Boz bulanık sular vurur kıyılarımı
Her yanım kardır,boran,fırtına
Sırf bu yüzden;
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
