Hep baharsın Şiiri - Ferhat Arıkan

Gölgene bakardım gün batmadan yerlerde
Gölgeler saklanmış şu karanlık evlerde

Yıkık dökük bir ev içinde hatıralarımı var
Sokağı çıkmaz odalar nemli ve dar

Bir ses kimsenin duymadığı buğulu tizde
Tozlu aynaları göremiyor kirlenmiş yüzde

Yavaş yavaş sessizce yağmur damlıyor dışarıda
Bir dudak payı bırakmış ince belli bardakta

Bir sigara,bir demli çay, birde yağmur çiselesin
Hep birlikte toplanıp sende şiirler söylersin

Ya da ben söylerim usulca eğilip kulaklarına
Yağmur iner o zaman süzülerek yanaklarına

Ben gül derim adına sende gülersin
Belki ölen yüreğimi gamzelerine gömersin

Bulut bulut dolar gözlerim karşımda bahar
Baharda açmayan çiçekler bakıp bakıpta ağlar

Rüzgarlar uğuldayıp siner ruhunun derinine
Bir yabancı sanarsın elim değdiğinde eline

Bir telaş kaplar yüreğini çırpınır kanat kanat
Haydi korkma artık sende yüreğini uzat

Bir ömür ilkbahar olsun güllerin hiç solmasın
Güneş gözlüm ilksin sen hep baharsın