köyde;
annem seslenirdi,
''- Fikret...Fikret...'' diye...
anlardım ki
niyeti,
beni okula göndermekti...
oysa
benim niyetim
ata binip bahçeye gitmekti...
annem,
oda oda dolaşır
her sedirin altında
beni arardı...
ve de
her gün
oynadığımız bu oyunda
kazanan hep annem olurdu...
Fikret Turhan-Yalova,
30.08.2015
Kayıt Tarihi : 30.8.2015 10:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!