Henüz Kanatlanmış Küçük Meleğime-3

Önceleri, bir başka idi zaman
Birbaşkaydı sanki, büyük umman
Martıların sesi gürültüden ibaretti
Zikir di halbuki bu, büyük bir ibadetti

Önceleri, sinir küpü olurduk açken
Adam döver, söverdik erken erken
Kapılmışta giderdik, Fitne-i nefsimize
Sonra bakardık ardımıza, harabe-i kendimize

Önceleri karanlığı severdik, kararmış dünya da
Bir ışık bile gözetmezdik, Hanyada Konya da
Güneşin doğuşunu, görmedik ki şu ana kadar
Batışını ise hissetmedik, iliğimize kadar

Ve birgün, güneşin doğuşuna şahit olduk
Batışına da hüzünlendik, umutlandık bütün gün
Ve o gün uyumadık, uyutmadık insan olduk
O günden sonra, Güneşle beraber doğduk

Bir nefes, bize hayat verdi
O hayat bize, renk de verdi
Dünyamız gri idi, elvan oldu
Ruhumuz bir damlaydı, Umman oldu

Elif, Elif yürüyen başlangıç, Su da idi
Tohumu atıldı maddeye, Tefekkür oldu
Herşeyin olurunu veren Sani, Bir idi
Ve o ışık, vücuda gelen Ruh oldu

O ışık, Karım ve Yavrum oldu
Ailem oldu, Ben de insan doğdu
Nur oldu Kızım, Ben doğdum
Elifsu'm doğdu, Baba oldum.