Henüz Beş Yaşındaydı Şiiri - Zehra Tekin ...

Henüz beş yaşındaydı,
Ölümün soğuk nefesini yanıbaşında hissettiğinde,
Oysa,
Daha bir kamyonu bile olmamıştı…
Sabahları uyandığında,kulağında çınlayan sesler anlamsızdı.
Hem ne önemi vardı ki;
Zaten bu gecede tedirgin uyuya kalmıştı…
Beş yaşındaydı
Ve o hala sevgi nedir bilmiyordu…
Anne kucağında nasıl uyunurdu ki,
Korkulardan kaygılardan uzak,
Ağlayan, isyan eden sesler hep olmalı mıydı yastığının altında?
Küçücük yüreği hep telaşlıydı…
Sanki gitmesi gerekiyordu
Oyun bile oynayamıyordu..
Sokağa çıkamazdı,yasaktı.
Geceleri evine gelen ağabeylerinin gözlerine bakamazdı
Telden yapılmış arabası,
Darmadağın olmuş eşyaların arasında kaybolurdu
ama o kızamazdı…
İsminin Türkçe karşılığı ne bilmezdi,
Gerekte yoktu
Zaten kimse kafasını okşayıp,ismini sormazdı…
Henüz beş yaşındaydı
Bir kurşun,küçücük bedenini zalimce toprağa düşürdüğünde
Ve yanıbaşındaydı,
Kanlar içindeki telden arabası….