Hendek Savaşları Şiiri - Enes Kepil

Nereden başlamıştı bu hayat,
Aç gözlerini
Yaşamın, kendimin bilincine vardığım
O ilk andan beri
Nefes aldığımı gerçek anlamda hissettiğim
Kalbimin yerinden çıkacağını düşündüğüm
Bir zamandan beri
Çocukluğuma değiniyorum
Parmaklarım kolundan aşağı kayarken
Orta yaşımdan, gençliğimden aşağı
Çocukluğumun heyecanlı kaçışmaları, kovalamaları..
Şimdi yerini sen alıyorsun
Sen !
Bütün hendeklerin üzerinden atlamış
Bir hendek savaşı acıların , acılarım
Acı dediğimiz her şey ile
Dilini yakan bir biber ile
Kalbimde hissettiğim,
Sen ne düşünüyorsan o,

Yüzündeki resme bakıyorum
Düşüncelerinin her bir parçasına
Geçen her bir günün içerisinde
Yüzünde, düşüncelerinde
kendisinden bir parça renk bırakmış
O insanlara bakıyorum..

Üzerinden atladığın her duvarın
Seni daha güçlü kıldığı
Ve varlığını hissettiğin o her anı
Yolculuğunu düşünüyorum
Şimdi şehirlerde, ışıklar belirirken nokta nokta
Gök yüzünde uçan bir kuş gibi
Gözlerinin kapalı oluşu gibi
Şimdi düşünüyorum da
Yaşıyormuşuz gibi
Hendek savaşlarının ortasında,
Ben yine seni düşünüyorum,
Kollarından aşağı
Gençliğimden geriye
Sana doğru gelemediğim bir zamana
Akıntıya karşı yüzmeye çalışıyorum
Acılarla savaşan her insan için
Ne zor ! Akıntıya karşı yüzmek..
Yine de ben, ah bu ben..