Hemşire Şiiri - Sinan Karakaş

En zayıf günlerimde, yanımdadır Hemşire,
Sen bir beyaz meleksin, tahammül yoktur kire,

Bu bir yürek mesleği, insanlığın gereği,
Hastaların gözünde, sen tanrının meleği,

Munis bakışlarınla, moral depolamakta,
Şifa veren sözünle, hastalar canlanmakta,

Hastası perişanken, o asla uyuyamaz,
Kendisi hasta olsa, hiç farkına varamaz,

İyi bir annesin sen, kendi çocuklarına,
Aynı şefkatle baktın, elbet hastalarına,

Hastalar emanettir, şifa saçan ellere,
Seni emanet ettik, bizi yaratan Bir'e,

Sen de duygulanırsın, senin de yüreğin var,
Bağrına taş basarsın, gözlerine barajlar,

Ölenin yakınına, senin diyeceğin var,
Onu teskin ederken, acı içine akar,

İyi bil ki yaradan, her şeyi görmektedir,
Bu şefkatli yüreğin, yeri elbet Cennettir,

Gündüzler yanımızda, geceler rüyamızda,
Bu şefkati yalnızca, görmüştük anamızda,

En zayıf günlerimde, yanımdadır Hemşire,
Sen bir beyaz meleksin, emanet ettik Bir'e.