Hemşerim Şiiri - Mustafa Karakaya 2

Yaşamak kolaymı neleri gördüm
Yalanı bilerek izini sürdüm
Kimine ağladım kimine güldüm
Yoruldum hemşerim yaş döke döke

Yalancı dünyada bitmiyor derdim
Yılmadan çalıştım uğraşlar verdim
Ağaya Paşaya eyvallah dedim
Yoruldum hemşerim baş büke büke

Dert ile çileli kaynar kazanım
Sabrımı sınıyor kader yazanım
Mevsimim baharsız bitmez hazanım
Yoruldum hemşerim kış çeke çeke

Sahtekar insana kükredim coştum
Değeri bilene sanma ki boştum
Üzdüğüm dostların ardından koştum
Yoruldum hemşerim peş süre süre

Yaşadığım şehir yaren merkezi
Giyimi kuşamı değişti bezi
Yalanda yanlışta gördüm herkezi
Yoruldum hemşerim hoş göre göre

Yarimmi diyeyim yüzü gülmeze
Hatırım sorupta kıymet vermeze
Gönlümü kaptırdım sevgi bilmeze
Yoruldum hemşerim aş vere vere

Bitmiyor içimde azıttı yara
Kırık kalem bekler gelmeli sıra
Göğsümü gerdikce esen rüzgara
Yoruldum hemşerim dış gere gere.