Görmek bana, sormak sana düşüyor.
Aynı yerde kim otluyor hemşerim.
Hal bilmezler yaraları kaşıyor.
Parsları kim topluyor hemşerim.
Söylene kim düşürdü oltaya.
Kim çıkardı karanlıkta voltaya.
Hakikatler döküldükçe ortaya.
Tenkitlerden kim hopluyor hemşerim.
Bilmezmisin döneklerin farkını.
Döndürenin çıkarcının çarkını.
Kim söyletir ağıt olan şarkını.
Etrafını kim kaplıyor hemşerim.
Tilki bile şaşkın gezer kırsalda.
Yoksul ezik, surat asık varsılda.
Bükülmez’im hele düşün sarsılsa.
Haramiler ok saplıyor hemşerim.
05.11.2025
Erbaa
Kayıt Tarihi : 6.11.2025 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!