Düğün, zurnacı metin varsa gozeldi
Zurnaynan ne türküler dizerdi
Masa masa çalar söyler gezerdi
Kulaamda çınladı Hemit'e gidince
Yuhayı sulamadan tepsiye dizerdik
Pilav döküp suğanı yumruunan ezerdik
Yanına da çalkamayı içerdik
Tadı damağımda Hemit'e gidince.
Ismarıçlar birikir Çarşamba gününe
Kazım dayın alır mektupları eline
Askeri Almancısı olan birikirdi önüne
Gurbetçiyi anladım Hemit'e gidince.
Soğukkuyuyu bakkallar satardı
Yazın ayaamızı kapkara yapardı
Yamalı pantulumuz bize hava katardı
Garibanmıssık anladım Hemit'e gidince.
Sobada ekmaa gevretir, içine çemen sürerdik
Besmeci taa gurbandan gurbana yerdik
Birbirimize kızınca deynanen düverdik
Yaramın izi sızlar Hemit'e gidince.
Anamgil Özde çamaşırı yurdu
En lüküs deterjanı kil olurdu
kir çıkmayınca tokacınan vururdu
özü de kurumuş gördüm Hemit'e gidince
Kırşehir-2014
Kayıt Tarihi : 30.1.2021 19:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumu geçirdiğim Kırşehir ili, Kaman ilçesi, Hamit köyünde yaşadıklarımı ve sonradan gurbette hissettiklerimi yöremin lehçesiyle anlattığım şiirimin ikinci kısmıdır.
![Levent Erkök](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/30/hemit-e-gidince-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!