Olmak istemedim, hüzün şairi,
Hüznü içmek için, girdim içeri,
Artık bu son olsun; matem şiiri,
Saati gelince, çıkar cevheri...
O gülümsü yüzler, niçin garipsi?
Gizemle dağılmış, hücumda hepsi,
Ne olduysa dilim, peltek kekremsi,
Ne güzel görünür, ufuk pembemsi...
Tatların acısı, sana hoş gelir,
Gündüzün geceye, eli boş gelir,
Bazen farketmezsin, başa taş gelir,
Siyahın beyazı, başa baş gelir...
Arif'im son sözü, nasıl dereyim?
Onulmaz hicrana, ben, amadeyim,
Ömrümün en güzel, şiirindeyim! ..
Beklenen müjdeyi, hemen vereyim...
(27.02.2006-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 31.7.2008 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hep müjde vermeyi çok severim... Hüzünlerden kurtulup sevinçlerde boğulmak isterim... Ama hüzünler olagelmiştir... Bundan böyle hüzünleri bana getirin, hepsini içeyim!
Çok güzeldi. Kutluyorum yürek sesinizi. saygılar..
Kaleminize sağlık sayın Arif Tatar...
GÖNÜLDEN KUTLARIM
SAYGILAR HOCAM...
SUSMASIN
TÜM YORUMLAR (44)