Hem Sevgilim Şiiri - Seyfi Karaca

Beni bebekleyen beşigine
Yatırıp kaldırdığına, yorulduğun yokuşa,
Beni nice zor inişlerden güvercin olup
Nice zorlu yamaçlardan sürekli göçebe kırlangıç kanatlarınla
Uçar mıyım
Çöker miyim
Yıkılır kalır mıyım ürpertilerini kendi üstüne aldığın yüklerle
Tut ki çektim aldım en olmaz günde fırtınadan gemili limanı
Hadi say ki vardım gittim gönlüm esince
İli pusulası kayıpta gezen bilinmezlere
Beni dumanaltı pusta komayıp martı çığlığınca herdaim yokladığına
Sevdiğine
Sevdirdiğine ki...anneliğin ipekten elleriyle benzeşen
Yumuşacıktan
Hatırım gönlüm şen olsun diye bunlar elbette bilirim
Bilirim ki beni benden bile beter severmişin güzel yüreğim
Sağolasın...
Sağ olup
Bu güzellikle hep böyle sağlıkta kalasın
Beni hayatta tuta hem sevgilim
Sonra can evim

Seyfi Karaca.........Şubat / 11