Dinin aslı zan değil, Ayet, Hadis, Edille;
Mü’min şunu bilmeden, konuşursa gaf eder!
İnat edip sen yine, yazar isen o dille;
Korkarım ki, yaratan; seni bir gün mahveder!
Elbet odur evrende, sevilmeye en layık;
Çünkü odur bizleri, ihsanına gark eden!
Ama aşıp haddini, korkmam demez bir ayık;
Çünkü böyle demeye, hakikatte yok neden!
Her güçlüden tırsırken ve de ödün koparken;
En güçlüden korkmaman, bence şerre alamet!
Bu hususta Kitapta; türlü tehditler varken;
Azabından ürkmemen, akla zarar garabet!
Tuhaf, şeyler söyleme, önce öğren sonra yaz!
Senin savın din değil, akıl dışı felsefe!
Gaflet ve de cehille, tıngırdarsa hep o saz;
Hesap günü korkarım, düşeceksin esefe!
Cahil cesur olur muş, böyle diyor atalar!
Bence cehli bırakıp, ilme yönel acele!
O akılsız başını, kopartmadan hatalar;
Gerçeklere rücu et, sırf onları hecele!
Abdullah Toroslu
29.06.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 29.6.2012 16:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!