Hem Gibi Hem Değil Şiiri - Kağan İşçen

son kış kokusunda
kuşlar sivri dilli
çocuksu çığlıklarıyla umarsız
o an da sensizdi
olsun
zamanla işim yok
ölüm yarışamaz sevgimle...

çıplak ağaçlarla bir
portakal kokuları
ağladığım
bir çocukluk ikindisiyle
çöktü caddeme...

istersem tüm dünya benim
aslımla bir hiçim
kanım şimdiden kuru
saçım karıncalı
ömürsüz bir zaman işçisiyim
çıplak uçlu ağaçlarla çizdim
göğe anlamı...

bu akşam
portakal kokularıyla döndüm sana
doğar gibi oldum
gibisi olmayan ölümdür
olsun
döndüm
hayata...