Kimsesiz yaşlı bir adamdı apartmanın bodrum katında oturan,
Uzun ince boylu birbirine karışmış bembeyaz saçlı,
Yüzünde hep vardı kirli sakalı,
Yolda yürürken korkudan kaçışırdı çocuklar,
Kimseye selam vermez asık suratlı,
Koltuğunun altında taşırdı gazeteye sarılı bir şişe rakı,
O gün yine rakısı koltuğunun altında,
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Kederle tabağı aldı bağrına bastı,
O yediği son kandil helvasıydı...........
EVET CANAN HANIM HER ŞEYİN BİR SONU VAR HAYATINDA ELBET, BNE MUTLU HAYAT İMTİHANINI BAŞARIYLA TAMAMALAYANLARA
Yıllardan beri bu kapıyı kimse aşındırmamıştı,
yalnızlık hüznü çökmüş şiire........
her insani kadir gecesinde animsamak,hatirlamak ve helva yedirmek..Allah kabul etsin..siiriniz cok güzel..tebrikler..sevgiler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta