Hayatımdan ömür çalan insanlar biriktirdim.
Onlara inanıp, güvendim.
Sonra gördüm,
Def edildim.
Ben insana çok şans verdim.
Şapkam kafamda
Ağzımda sigara
Parmaklarımda yüzükler
Ceketim nerde verin bana
Denizleri ser önüme
Dünya işte.
Geliyorsun, gidiyorsun.
Kanıyorsun,kandırıyorsun.
Seviyorsun,seviliyorsun.
Gülüyorsun, güldürüyorsun.
Ağlıyorsun, ağlatıyorsun.
Zaman doluyor gözlerimde.
Herkese yeten ben,
Kendime yetişemiyorum.
Bak saat fecir, sen güneş.
Herkese doğan sen,
Bir yalana kanmış deli gönül.
Yakar içimi durmaksızın.
Acıtan değil midir?
Bilip de kendine zülum etmen.
Gönül işte,
Virandır, viraneden.
Günler doğuyor fakat odama ışık girmiyordu
Edebiyatı terketmemiştim
Sadece yeterince edep bu fahişe düzene fazla geliyordu
Yetmiyordu bu çağ karın doyurmuyordu
Kurtlar kuzu yemeye doymuyor
Kuzular akıllanmıyordu
Sana özel yollarım var
Gezdiğim yerde kokun
Başımda bir bela var
Manzaram senle dolsun
Gölgemde varlıgın var
Viro diyor neden bu kadar gülümsüyorsun
Gülümsemesem ölürdüm herhalde diyorum
Ya da öldürürdüm yüreğimde
Işıklarıma götürün
Dirildim bak büyüdüm
Göğe serdim kanatlarımı dibe en dibe yüzdüm
Nereye varsan arkandayım alkol değil bu yanındayım masumane bir zamandayım
İçim dışım sevdalıyım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!