Hele Bir Yalnız Kal Şiiri - Kemal Özdemir

Hele bir yalnız kal da
Ayrılık neymiş anlarsın
Duvarlarla konuşurken
Hep beni hatırlarsın

Hele bir yalnız kal da
Kıymetimi o zaman anlarsın
Ayrılığın acısını yüreğinden atamazsın
İçin için ağlarsın

Hele bir yalnız kal da
Dalıp dalıp gidersin uzaklara
Kulaklarında bir tınlama
Kendini ararsın uzaklarda

Hele bir yalnız kal da
Hatıralar bir bir canlanacak
Gözlerinden yaşlar sicim gibi akacak
Yalnızlık içine oturacak

Hele bir yalnız kal da
Kapını çalacak bir dost arayacaksın
Her sese kulak kabartacaksın
Nerdesin diye ağlayacaksın

Hele bir yalnız kal da
Pişmanlıklar bir bir hesap soracak
Vicdanın gururuna vuracak
Yüreğinde yangın olacak