Hele bir düşte gör Şiiri - Bayram Ataç

Akıllı iken, zır deli olursun
Gül iken, kara çalı olursun
Medeni iken, dağlı olursun
Hele bir düşte gör, sen dostunu

Yaz da temmuz, kışa döner
yattığın o Yatak, taşa döner
Özün, kanatsız, kuşa döner
Hele bir düşte gör, sen dostunu

Canımsın diyenler, kaçarlar
Sırrını, ulu ortalığa saçarlar
Sen gelince, sır olur uçarlar
Hele bir düşte gör, sen dostunu

Verdiğin o selamın, alınmaz
Hiç bir kapı, yüzüne açılmaz
Oturup senle, bir çay içilmez
Hele bir düşte gör, sen dostunu

Ne kardeşin kalır, nede bacın
Yerle yeksan olur, tahtın tacın
Çivi gibi çakılır, yüreğe o acın
Hele bir düşte gör, sen dostunu

Sözün hiç, kaide ye alınmaz
Bayramlarda, kapın çalınmaz
Cenazen, kalabalıkla kılınmaz
Hele bir düşte gör, sen dostunu

Saçın sakalın, bir birine karışır
Sana hakarette, canların yarışır
Dostların o haline, alaylı bakışır
Hele bir düşte gör, sen dostunu

Kimse silmez, akan göz yaşını
Sığdırmazlar şu dünyaya başını
Taşıyacak bulunmaz ölen naşını
Hele bir düşte gör, sen dostunu

O zaman sarar, yüreği bir efkar
O adın olmuştur, artık sahtekar
başkası verir, senin adına karar
Hele bir düşte gör, sen dostunu

Var iken yanından, hiç ayrılmazlar
Ne söylesen de, küsüp darılmazlar
Düştüğün görünce, hiç sarılmazlar
Hele bir düşte gör, sen dostunu