Kim söylüyor kim duyuyor,
Kendisi bal börek yiyor,
Bize azla yetin diyor,
Hele bak şu acımasız vicdana.
Bir örneği benim halim,
Varmı bundan başka ölüm,
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Sizin sendika ağaları gökdelenlerinde bütün sene oturup yazın yazlıkta kışın kışlıkta sefa sürüp senede bir kere Taksim türküsüyle sizi uyutacağına kanuni yollarla haklarınızı arasalar şimdi asgari ücretler bu durumda olmazdı şair. Bu fakir yıllarca devlet sektöründe ve özel sektörlerde çalışan birisidir. Özel sektörün birinde güya sendikalıydık ve sendika başkanımız da solcu bir arkadaştı. Adam bizim haklarımızı savunacağına kazanılmış haklarımızı almamıza bile mani oluyordu ve patronun adamlarıyla beraber hareket edip onlara yalakalık yapıyordu. Biz haklarımız dedikçe bize baskıları arttırıyorlardı ve çeşitli oyunlarla bizi istifaya zorluyorlardı. Yani olan bizlere oluyordu onlar ise aldıkları yalakalık ücretleriyle zengin oluyorlardı. Biz bunları bizzat yaşadığımız için dışarıdan okunan gazellere kulak vermeyiz. Çünkü palavralara ve fakir fukara edebiyatı yapanlara karnımız toktur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta