sesinin buyurgan kimliğiyle yürüyor gölgen
bencilliğinin kendine bile tahammülü yokken
her sabah uyandığımda senin yalnızlığını da
düşünüyorum bütün yalnızlıkları düşündüğüm gibi
süzgün bakışlı bir bebeğin ağız kokusunda hayat
kör bıçakların elinden kurtulur illa ki bulanık acılarla
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta