sesinin buyurgan kimliğiyle yürüyor gölgen
bencilliğinin kendine bile tahammülü yokken
her sabah uyandığımda senin yalnızlığını da
düşünüyorum bütün yalnızlıkları düşündüğüm gibi
süzgün bakışlı bir bebeğin ağız kokusunda hayat
kör bıçakların elinden kurtulur illa ki bulanık acılarla
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla