Helal 2 Şiiri - Gönül Kütük

Adın yine dillerde Helal,
Ama bu kez kimse sana bir isim koymuyor;
Sen kendi ateşinde pişmiş bir hakikatsin artık.
Gölgen bile senden izin almadan yürüyemiyor ardında.

Bir vakitler celladının önünde eğdiğin başın
Bugün göğe doğru açılıyor.
Boyun aynı boyun,
Ama eğilmeyi unuttun Helal.
Acıdan bir omurga çıktı içinden.

Çocukluğunu gelinliğe bohça yaptıklarında
Kırılmıştın…
Şimdi o bohçanın yırtıklarından
Işık sızdırıyorsun.
Öğrendin:
Savunamadığın yıllar geçip gider,
Ama savunduğun tek an
Bütün bir ömrü kurtarır.

Bir zamanlar “Beni görün” diye bağırıyordun.
Şimdi bakışın çığlık atmadan da duyuluyor.
Gözlerin, yıllarca içinde saklanan
O ürkek maralın mezarı değil artık;
Ormanda kendi izini süren bir sürgün gibi
Daha sessiz, daha güçlü bakıyor.

Annenden kalan acının mirası,
Baba evinden devraldığın o yaralı gölge.
Hepsini bir kül torbasına doldurup
Evin eşiğine bıraktın.
Arkana bile bakmadın.
Çünkü bazı evler,
İnsanı yetim bırakan kalabalıklardır.

Seni korumayan kanatları çoktan gömdün.
Kendi kanatlarına mezar yeri aramadın hiç;
Onları sırtına yerleştirip
Küllerinden uçmaya başladın Helal.
Cehennemin içinden uçsa da
Kanat kanattır sonuçta.

Eskiden sorardın:
“Yaşamak ölmekle mi başlar?”
Şimdi biliyorsun,
Bazı kadınlar için yaşam,
Öldürülmediği gün başlar.

Seni bir odanın karanlığına gömenler
Hâlâ gölgeni tartmaya hevesli.
Ateşini, közünü, külünü karıştırıyorlar.
Ama sen
Bir avuç külden doğmuş bir başka ateşsin artık.
Yakıyorsun, ama bu kez
Kendini değil zincirlerini.

Sana “Helal” diyerek sürükledikleri hayat
Haramdır artık sana,
Sen izin vermesen
Kimse adını bile anamaz.
Çünkü en büyük direniş,
Bir kadının adını kendi eline geri almasıdır.

Hakkını geri istemek bile lütuf değildir.
Helal etmiyorsun,
Ama bedduayı da kendine yakıştırmıyorsun.
Senin intikamın,
Hayatta kalmanın çıplak sesidir sadece.

Görsünler diye yaşamıyorsun.
Duysunlar diye konuşmuyorsun.
Acının seni eğdiği yerden
Toplayıp doğrulttun kendini.
Artık sen,
Kendi suskunluğunun bile efendisisin.

Bir gün biri gelecektir,
Sana “Helal olsun” demeye cüret edecektir.
O gün bakışlarını kaldırıp diyeceksin ki:

“Ben zaten kendime Helalim.
En büyük helallik
Hayatta kaldığım her nefeste saklıdır.”