Hegemonya Şiiri - Nasıf Acar

Sence,
Özgürlüğüme
Düşkün müydüm?
Peki neydi?
Sabahlara kadar,
Tanrı’ya,
Senin için yalvarışım.
Neydi?
Dualarımın,
Em üstüne,
Seni koymam…
Yastıklara sor,
Gözyaşlarımın bıraktığı,
Nemli, tuzlu izlere…
Dile gelmez karanlıklar,
Gelseydi,
Karanlıklar
Anlatırdı,
Uzun uzun,
Şafak sökene dek,
Senin için ağladığımı…
Peki neydi?
Sana gelen
Kötülükleri
Karşıma almam
Bu da dahil miydi?
Özgürlüğüme düşkün oluşuma…
İnsan ki,
Yalnız olamaz.
Paylaşmaktır birliktelikler,
Her şeyi,
Sevgiyi,
Acıyı,
Sohbeti,
Nefesi
Özgürlüğü bile…
Kendinden önce,
Sevdiğine,
Önceliği vermektir.
Kendini yok saymadan,
Kendini,
Onun
Egemenliği altına
Sunmadan
Oysa birliktelikler
Birinin
Hegemonyası altına
Girmek değildir
Asla
Birlikteliklerde
Bireyselliklerde önemlidir
Zaman zaman
Bireyselliğe
Esnek bir alan
Tanınmalı
Yalnızda gezebilmeli
Yalnızda eğlenebilmeli…
Şart değildir
İllaki
Her şeyi
Birlikte yapmak
Zedelemeden birlikteliği
Kırmadan, kırılmadan
Kırıcı olmadan
Sürdürülmeli birliktelikler
Tek bir kişiye
Yetki vermeden
O senin dediğin
Birinin üstünde
Kayıtsız şartsız
Üstünlük kurmaktır
Bence

28.12.2021
Nasıf Acar
DENİZLİ/Bekilli