Hediye İstemiyorum! Şiiri - Deniz Güneş

HEDİYE İSTEMİYORUM!

Parayla alınabilecek bir hediye istemiyorum. Sizden en değerli şeyinizi istiyorum. Sadece size ait olan bir şey istiyorum. Sadece sizde olan bir şey istiyorum. Özel bir şey istiyorum. Kendim için istiyorum. Bencilce istiyorum. Bana vereceğiniz şey benim için çok özel olacaktır. Emsalsiz bir şey olacaktır. Sizden bir şey olacaktır.

Para denen mübadele aracı ile sahip olunacak bir şey istemiyorum. O her yerde var. Kendim için sizden gerçekten bana özel, gerçekten benim için olabilecek bir şey istiyorum.

Zaman….

Bana zamanınızı verin. Benim zamanım yok. Biliyorum ben sizin için çok önemliyim. Yokluğumda perişan olacaksınız. Bensiz kalma korkusu bazen uykularınızda karabasan gibi gelecek renkli düşlerinizin üstüne. Bugün anneler günü. Ben bedeli olmayan bir şey istiyorum. Bana zaman verin. Benim zamanım yok. Yetmiyor. Bana sözgelişi altı aylık temizlik ya da ütü zamanı verin. Sırf siz dışarı çıktığınızda mutlu olun temiz olun diye harcadığım zamanı verin. Ya da eve geldiğinizde; öteberinizi toplamak, derli toplu olmanızı sağlamak, evde sizin için huzuru sağlamaya, düzeni sağlamaya harcadığım zamanı verin. O zaman size inanırım, senede bir gün beni zoraki hatırlamadığınıza inanırım. Bilirim ki yılın bir günü değil her günü beni önemsiyorsunuz.

Bana zamanınızı verin ki; sizler için daha güzel şeyler yapabileyim. Sizler için daha güzel daha iyi bir anne olabileyim. Bana zaman verin ki; daha çok şey öğrenip daha çok şey öğretebileyim size. Bana zaman verin ki; size hayat denen yolda daha iyi klavuzluk edebileyim. Zaman yetmiyor. Arta kalmıyor zaman. Kendim için değil bizim için zaman istiyorum.

Kurtarın beni üstüme yıkılan sorumluluklardan. Yani evin annesiyim diye her şeyi ben mi yapmalıyım? Nereye kadar yapabilirim? Her zaman yanıbaşınızda olamam ki. Ne zaman ve nasıl öğreneceksiniz kendi başınıza kendi kendinize bakmayı? Bir aile düzeninin merkezindeyim diye mecbur muyum her şeyi yapmaya? Ben çalışırken size diğer aile fertleri oturmaya mecbur musunuz? Paylaşmak bu mu? Nerde denge? Nerde ilahi adalet? Neden her yere ya da her şeye yetişmem gerekiyor? Neden?

Fedakarlık, özveri neden benim tarafımdan gösterilmek zorunda? Sofrayı kurmak için harcadığım zamanın daha fazlasını sofranın başına getirmek için sizleri harcıyorum. Zaman nasıl arta kalacak.

Evet bir aile kurmak istedim. Ama kendimi yok etmek istemedim. Beklentilerim bunlar değildi. Yorgun argın eve geldiğimde dağ gibi yapılması gereken işerin üstüme devrilmesi değildi. Sizler önemlisiniz. Benim için kavanozdaki en büyük taşlarımsınız. Sizler için daha çok zamana ihtiyacım var. Daha iyi torunlara sahip olmak için daha çok zamana ihtiyacım var. Daha kaliteli bir gelecek için daha çok zamana ihtiyacım var.

Sizden sadece zaman istiyorum hediye olarak Bana zaman verin.

Bir anne….