Hediye Şiiri - Süleyman Balaban

Ben hep bildiğimi sanırdım
Aşkı sevdaya dair umutları
Hani nasıl bir sanmaksa
Meğer motif motif
İşlemişim seni sen bilmeden
Ben bilmeden giz içinde habersiz
Sorular belirir içimde şimdi nedensiz
Ve yaşamaktan anladığım
Monotonluğumu sorgularım
Belki var diyerek avuturum kendimi sebepsiz
Yoluna yol
Sinene hızır olmak isterim
Sevmeye başlarım seni sevenleri
Kıskanmam onları
Sadece bakarlar
Garip gelecek ama baksalarda
Sende ki beni göremez
Görselerde anlamazlar
Ben seni bir kuytu köşede beklerim
Ellerimi boş görürsün
Belki hayiflanirsin kendi kendine
Şair adam naziklikten anlamazmis diye
Misralarim dizelerimdir siirlerimdir
Sen bilmesende görmesende
Sana adanmış bir hediye...