Ey durmadan çalışan, adı mü’min vatandaş!
Söyler misin sen bana, hedefin ne hedefin?
Sakın deme tek gayem, mekân, libas ve de aş!
Şayet böyle yaparsan, ah, vah çalar bil def’in!
Yoksa kutsi bir gayen, neye yarar şu çaban?
Lütfen böyle yaparak, yazık etme kendine!
Madem arzda her insan, malik değil bir çoban
Bir an önce avdet et, terk ettiğin şu dine!
Fani olan bir cihan, hiç değer mi bu sa’ye?
Hangi akil bu gafa, evet der ki arkadaş?
Geçmiyorsa mezardan, ötelere bir gaye;
Çok acilen gerçeği, anlamalı artık baş.
Bu hususta sen, sen ol, uyma sakın eksere!
Uyacaksan gerçeği, bilenlere uy mü’min!
Bu teklifim zannınca, uyamasa da pek ser’e;
Aynen böyle söylüyor, inan dostum şu din’in!
Şayet yoksa çevrende, hakikate vakıf zat;
Ya bileni ara bul, ya da oku kitaptan!
Yani bakıp Kur’an’a ve sünnete sen bizzat;
Tarz-ı ayn-el yakinle öğren hakkı hitaptan!
Hülasa-i vel-kelam; düzelt kardeş niyeti!
Mesainin çoğunu, sırf hayır’a harca sen!
İstemezsen ödemek, öte yanda diyeti;
Kulluğunu ifa et, dikkat eyle borca sen!
Abdullah Toroslu
23.12.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 23.12.2013 14:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!