Hece Mühendisi Şiiri - Kasım Kobakçı

Ben bir tümce tutkunuyum.
Anlatıyı, iskeletinden seçerim.
Ne vakit eksik kalmış,
Bir yüklemle karşılaşsam,
Sol tarafıma, bir ağrı saplanır.
*
Ben bir kelime kaşifiyim.
Fikri, aromasından koklarım.
Hangi an yersiz duran,
Bir virgüle rastlasam,
Bütün keyfim, tuzla buz olur.
*
Ben bir ifade avcısıyım.
Yazıyı, ritminden hissederim.
Ne zaman ahengi bozuk,
Bir deyiş işitsem,
Geceler boyu, uykum bölünür.
*
Ben bir özne gözcüsüyüm.
Niyeti, tonlamasından süzerim.
Nerede yitip gitmiş,
Bir faili fark etsem,
İçimde bir yetimlik başlar.
*
Ben bir mana bekçisiyim.
İletiyi, renginden ayırt ederim.
Eğer ki soluklanmayan,
Bir paragrafa denk gelsem,
Nefesim daralır, boğulurum.
*
Ben bir yapı denetçisiyim.
Bağlamı, duruşundan kavrarım.
Hangi metinde başıboş,
Bir tamlama bulsam,
Zihnimde bir fırtına kopar.
*
Ben bir nokta muhafızıyım.
Suskunluğu, ağırlığından ölçerim.
Ne yerde sonu gelmemiş,
Bir düşünceye takılsam,
Huzurum hepten kaybolur.
*
Ben bir üslup sanatkârıyım.
Karakteri, imzasından okurum.
Şayet eğreti duran,
Bir sıfatla yüzleşsem,
Ruhuma bir diken batar.
*
Ben bir hece mühendisiyim.
Sesi, yankısından yakalarım.
Nerede topallayan,
Bir dizeyle, burun buruna gelsem,
Adımlarım birbirine dolanır.