He De Şiiri - Yunus Cengiz

Karşındaki saçlarından dökülen bir adamdır.
O kırışmış ipek saçlarından;
Beni sana bağlayan, hayata bağlayan.
Bir kopmayla düşen,
Bir savruluşa kurban giden,
Bir adamım şimdi ben.

Karşındaki saçları dökülecek bir adamdır.
Saçlarından dökülmesi,
Gözlerinden düşmesi yeter
Ve bir çelişkiye kurban gitmesi,
Meğer denmesi;
Çelişen bir meğer.
Belki adamın beklediği hep budur
Çünkü o zaman saçlarından
Dökülmekle bulur değer.

Gözlerinde çözünmeye göz yumulan,
Yok olup giden bir adamdan
-Ta ki kalmayana kadar-
Geriye kalanı sorduklarında,
Bitti de,
O zamanlar geçti de.
Geçti mi diyene
Bulutları göster
He de,
Ömür bile geçti de.

Karanlık bir öğlen
Göz açıp kapamalarımla karanlığı örten
Süreksiz aydınlanmalarda ebedi
Bir bozuk havalar var. Ben yittim,
Sebebi.

Çakan şimşekler
Karşındaki adamın ayağının takılmalarındandır.
Yağan yağmuru sorma.
Dilim sürçer sonra.
Sürçer de çiftçiler harabolur.
Bir adamım şimdi ben
Kendine bulut diyen.

He de gülüm.
He de ki güneşi göstereyim sana.
Açık havalarda güzelsin daha.
He de ki kaybolayım göklerde,
Bir adam olayım biteyim karşında.

He de gülüm.
Bitsin bu yağmur.