He De Şiiri - Davut Dişci

Karşındaki saçlarından dökülen bir adamdır
O kırışmış ipek saçlarından
Beni sana bağlayan, hayata bağlayan
Bir kopmayla düşen
Bir savruluşa kurban giden
Bir adamım şimdi ben

Karşındaki saçları dökülecek bir adamdır
Saçlarından dökülmesi
Gözlerinden düşmesi yeter
Ve bir çelişkiye kurban gitmesi
Meğer denmesi
Çelişen bir meğer
Aslında adamın beklediği hep budur
Belki o zaman saçlarından
Dökülmekle bulur değer

Gözlerinde çözünmeye göz yumulan
Yok olup giden bir adamdan
Ta ki kalmayana kadar
Geriye kalanı sorduklarında
Bitti de
O zamanlar geçti de
Geçti mi diyene
Bulutları göster
He de
Ömür bile geçti de

Karanlık bir öğlen
Göz açıp kapamalarımla karanlığı örten
Süreksiz aydınlanmalarda ebedi
Bir bozuk havalar var. Ben yittim
Sebebi

Çakan şimşekler
Karşındaki adamın ayağının takılmalarındandır
Yağan yağmuru sorma
Dilim sürçer sonra
Sürçer de çiftçiler harabolur
Bir adamım şimdi ben
Kendine bulut diyen

He de gülüm
He de ki güneşi göstereyim sana
Açık havalarda güzelsin daha
He de ki kaybolayım göklerde
Bir adam olayım biteyim karşında

He de gülüm
Bitsin bu yağmur