Silerim; bir kalemde silerim,
Şüphe sezer de, duyarsam eğer,
Acımam billâh, çeker giderim,
Sonu olsa da, pişmanlık, heder.
*
Demem; ne çoluk çocuk, ne yârim,
Hayatında yoksa kıstas değer,
Acımam, yuva muva yıkarım,
Vermiyorsan ailene değer.
*
Koparsa kopsun, bağım, iplerim,
Her şey, biteceği yerde biter,
Unutma ki, bende bir insanım,
Kıskançlık, her insanı etkiler.
*
Herkese mesafeli olalım,
Güven dediğin, bir sınır çeker,
Her dost görünen, değil yoldaşım,
Öz, kardeş, baba değilse eğer.
*
Düşünür mü seni, yâd’lar da kim?
Bil; avdır sana verilen değer.
Herkesi sanma, gibidir kendim,
O, günün peşinde, avcı meğer.
*
Demoğlu; bende bir şey bilirim,
Lafım; nasihat anlarsan eğer,
Ben; her kuşun eti yenmez derim,
Karar versin, bedeninde ki ser.
Haydar Demoğlu-İzmir 1999
Kayıt Tarihi : 9.2.2007 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kıskançlık yüzünden; ne mutlu yuvaların dağıldığını, yanlış anlamalara sebep olan hareketlerden kaynaklanan sıktılardan dolayı noktalanan yuvaları, gerek basından, gerek çevremizden gördük duyduk, tabi evlilik sorumluluk ve dikkat gerektiren bir kurum, her iki insan açısındanda böyledir. diliyorum yuvalar yıkılmasın, suçsuz yavrular perişan olmasın. Bir arkadaşımın hikayesinden yola çıkarak, şiir formatına getirmeye çalıştım umarım başarılı olmuşumdur.
KUTLARIM
TÜM YORUMLAR (1)