Hazreti LuT (A.S.) -3 Şiiri - Sinan Karakaş

Beni rezil etmeyin, konukların önünde,
Aklı başında kimse, yok mudur içinizde.(Hud 78)

Sedum halkı da Lut’(A.S.) a, dönerek dediler ki,
Ne istediğimizin, farkındasın doğrusu,

Senin kızların ile bir işimiz yok bizim,
Andolsun ki sen de, bunları bilmektesin,

Hazreti Lut(A.S.) dedi ki “Keşki size yetecek,
Kuvvetim olsa veya sağlam yere sığınsam”.

Melekler ise Lut’(A.S.) a “İlişemeyecekler,
Elbette onlar sana, Rabbinin elçisiyiz.

Geceleyin bir ara, karının haricinde,
Ailenle beraber, çıkmalısın sen yola,

Kimse geri kalmasın, hanımının dışında,
Hanımın uğrayacak, aynı felaketlere,

Onların başlarına, bil ki gelecek olan,
Onun da başına, elbette gelecektir.

Onların vadeleri, gün doğana kadardır,
Söyle gün doğması da, yakın da değil midir?

Bu kasaba halkının, işleyiverdikleri,
Yolsuzluklardan, gökten azap indireceğiz.

Zelzeleyle sarsıldı, sabah vaktinde Sedum,
Halkın üzerlerine, yağdırıldılar taşlar,

Taşların üzerinde, yazılmış yazı vardı,
Kimlerin üzerine, düşeceği belliydi.

Ahlaksızlıklarının, cezasını gördüler,
Elbet düşen taşların, altında ezildiler.

Hud suresinde kıssa, “Dediğimiz gelince,
Oraların altını, Üstüne getirdik,”

Üzerine Rabbinin, katından işaretli,
Olarak yığın yığın, sert taşlar yağdırdık.

Bunlar zalimlerden hiç, uzak olmayacaktır.(Hud 82–83)
Bunun üzerine onu ve aileyi kurtardık,

Yalınız karısının, geride kalanlardan,
Olmasını gerekli, elbet gerekli bulduk.

Geride kalanların, üzerine bir yağmur,
Elbette ki yağdırdık, Uyarı alan fakat

Yola gelmeyenlerin, yağmuru ne kötüydü,(Neml 57 – 59)
Cinsel sapkınlıkların, sonucu felaketti.

Bu olay akabinde, Sedumdan Lut(A.S.) ayrıldı,
Emir gelmişti Lut’(A.S.) a, Hicaza doğru gitti,

Vefat edene kadar, bu bölgede yaşadı,
Bu bölgenin halı da Lut’(A.S.) a inananlardı.

Selam olsun ey Nebi sana ve Nebilere
Selam olsun elbette bu yoldan gidenlere