Hazreti İbrahiM HalilullaH(A.S.) - 2

İbrahim(A.S.) mağarada parmağını emerdi
Parmağından bal ve süt sanki akıp gelirdi

Böylece mağarada gelişerek büyüdü
Tefekküre dalarak yaradanı düşündü

Böylece İbrahim(A.S.) e,göklerde ve yerdeki
Melekut ve nizamı elbet ona gösterdik

Kesin ilme inanan ve erenlerden olsun
Elbette İbrahim(A.S.) in kalbi mutmain olsun

Gece onu bürüyüp karanlıklar olunca
İşte Rabbim dedi bir yıldızı görünce

O yıldızın ışığı kayboldu,batıp söndü
Sönüp ve batanları elbette sevmem dedi

Ayı doğar görünce işte Rabbim bu dedi
Ay da battı orada,sonra da dönüp dedi

Elbette Rabbim bana,hidayet etmeseydi
Ben de sapmış olurum sapmış kavimler gibi

Güneşin gökyüzünde doğuşunu izledi
İşte Rabbim bu dedi bu daha büyük dedi

Güneşte battı elbet döndü dedi ey kavmim
Ben uzağım Allaha ortak koştuğunuzdan

Ben bir hanif olarak döndürerek yüzümü
Gökleri ve de yeri yaratan Allahıma

“Müşriklerden değilim “dedi elbet kavmine
Babilde yıldızlara ve puta tapılırdı

İbrahim(A.S.) tefekkürle tevhide ulaşmıştı
Bundan dolayı Rabbi O’na Halil demişti

Ona Halilürrahman ile Halilüllah dendi
Daha genç yaşında peygamberlik verildi

Tebliğ etti kavmine Allah(C.C.) ın birliğini
Hanif diye belirtti İbrahim(A.S.) kimliğini

Babil halkı her sene ayinler düzenlerdi
Her ayinin sonunda putlara gidilirdi

Yine bir ayin günü İbrahim(A.S.) puthanede
Kırdı küçük putları balta putun boynunda

Astı İbrahim(A.S.) büyük putun boynuna balta
Soranlara dedik ki sorun şu büyük puta

Keldaniler dedi ki kim kırdı bu putları
Büyük put nasıl kırar şu küçüçük putları