Haziranda bitti Şiiri - Samira Samiranin ...

Haziran’da Bitti Gülüşün

Haziran’da bitti gülüşün…
Oysa daha yaz yeni başlıyordu,
ve ben,
gülüşünle çiçek açan bir kadındım.

Bir sabah,
gökyüzü hâlâ masum maviyken
senin gözlerinde bir bulut birikti.
O an anladım,
mevsim bitmeden
sen bitecektin.

Gülüşünü unuttum o günden beri.
Fotoğraflarda kaldı belki bir iki iz,
ama sesin yok,
ışığın yok,
içimi ısıtan hiçbir şey yok.

Haziran’da bitti gülüşün,
ve ben,
bir yaz boyu
kış gibi gezdim içimde.

Ne Temmuz ne Ağustos anlatabildi seni,
çünkü sen,
o sıcak ayların içinde
en serin vedaydın.

Bir gülüşe yaslanarak sevmiştim seni,
şimdi bir susuşa dayanarak unutuyorum.
Ama kolay olmuyor,
çünkü bazı gülüşler
yaz gibi geçer,
ama
sonbahar gibi iz bırakır.

Haziran’da bitti gülüşün.
Ve ben hâlâ
o günü takvimden koparamıyorum.