Haziran Ortası Şiiri - Atilla Güler

yatağımda kıvranan gece
ve dökülen büyüsü yıldızlardan
hafif ıslak
biraz yanık
ve sonra yalnızlık
içinde sen
sende karanlık

yangına düşen yürekte
tanımsız bir suskunluk
kuru bir yaprak hışırtısında
parçalanıyor
aşk...haziran ortası

konuş…ses et
her neredeysen
nereye gömüldüysen
ne kadar susacaksın daha böyle
ne kadar saklanacaksın
ve saklayacaksın kendinden
anka’nın pençesindeki yüreğini

gün yine döner bir gün
yıkanır ışığında koyu gece

fettan rakkasenin eteğinin ucundan
içime düşen düşlerin tam ortasında
bir kemana vurgun nöbetlerim
bin bir gecede anlatılan her masal
ve sen gözlerimde uyumadığım uykularım

yakınım…uzağım
yanımdasın
ve yalnızım

piyanonun tuşlarından dökülüyor inci taneleri sessizliğin…arkada yakıcı çöllerin sonsuz yankısında kavruluyor ı s s ı z l ı k
sen…yalnızlık

Atilla Güler