Yeşil yaprakların haziranda topraktan kalbe titreyerek çıkarken tanımıştım seni; gelecek gibi,parlaktı çağın...
Çocuğundum senin; mavi sarayından tuttum seni,
Çıplaktım; geçmişten gelen bir Helena,hiçbir emanetin yükünü-geçmişini-aydınlığını bilmezdim.
Karanlığında kaldım...
Tarihçiler yalan söylerdi,ben onlara sağırdım;
Sönük bir gecenin irkilen yüreği gibi,neşteri yemiş bir hastanın kalbi neyse,ben de oydum senden önce.
Yuvarlak bir masanın hoşnutsuzluğunu kimler yudumluyorsa planlayıp kadehlerinde,kırılmak için oradaki çığlık da bendim.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta