Saadet'in Oğlu Şiiri - Faruk Güney

Biraz Güneş,
azıcık ateş
ve az-biraz deli kokarlar
Yerlerinde duramazlar!

Onları anlaması güçtür,
anlayamamaksa suçtur
Sevdikleri sayı ise
iki kere üçtür

Suskunluğu dahi bir mesaj,
bir anlam taşır
Ne zaman bir şaka yapsa,
hep bardağı taşırır

Okula hiç ayak uyduramazlar
Öğretmen mi?
Kimin öğretmeni?
Kendi kendine öğrenir onlar!

Daima
hak mücadelesindedir!
Mevzu adalet olunca
kendini ateşe verir!

Sözünü sakınmaz,
acısı içinde kalır
Toplum kurallarını tanımaz,
kendi kuralları vardır!

Kendisinden bahsederken
çoğul konuşur;
o bir kişilik değil,
tam on bir kişilik bir kadrodur

Ruh hali rüzgara benzer,
anbean değişebilir
O rüzgarlar fırtına gibidir,
koca bir ağacı devirir!

Hepsi bu mu?
Evet, bu!
İşte böyledir
Saadet'in oğlu!

Sabahın altı otuz dokuzunda doğar,
büyür ve yaşar bu şiiri!
Şimdi değil, toprak olunca
anlatacaktır kendini