Efsun yaşamın içerisindedir;
İnsan kâlp ile bu sırdan ibaret...
Pekâla,
İnsan hayatı neydi sahi usta?
Sana göre,
Bilmek istiyorum,söyle!
Diyorsun ki bana o kainatın yüreği...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Ben dündüm sokak çocuğu gibi, sen geriye sadece duygularımdan Yoksul kalmış tozlu ayna gibi oldun.
Sen seni Yaratanı bildiğinde Rahmete gönül bağlanır.
Rızasına kavuşan için sadakadır bostan olan dünya.
İçindeki bir dem Nemrut ile yer değiştirirse aşk olsun.
Aşk kokusu sinmiş elma ve yasemin çiçeğine o an.
Ben safran çiçeği gibi sabrın yorgunluk soyundanım.
Söyleyin canından geçmeyen bize dost olmasın! .
Sevgili Şairem
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta